Większość kobiet doświadczyła niezręcznego ogłuszenia. W jednej chwili masz doskonale cywilną rozmowę z facetem - przyjacielem, romantycznym zainteresowaniem, kolegą, kompletnym nieznajomym - następnym, jego oczy dryfują ku dołowi. W najlepszych okolicznościach złapanie faceta na gorącym uczynku może doprowadzić do sarkastycznego odrzucenia, takiego jak stereotypowe: "Cześć, jestem tutaj." Ale w niektórych sytuacjach te faux pas mogą mieć bardziej dotkliwy wpływ na ofiary . Badania naukowe wykazały, że tzw. Spojrzenie uprzedmiotawiające, w przypadku niektórych kobiet, sprawia, że stają się one niekomfortowe z ich ciałami publicznie, powstrzymuje je od mówienia, a nawet wiąże się z obniżeniem wydajności poznawczej.
Zatrzymanie niektórych z tych wędrownych oczu zależy od zrozumienia, kiedy i dlaczego ludzie decydują się skupić na klatce piersiowej kobiety, a nie na twarzy. W badaniu opublikowanym w październiku 2013 r. W czasopiśmie Sex Roles naukowcy poprosili 29 kobiet i 36 mężczyzn o zbadanie 10 zdjęć kobiet w wieku szkolnym. Uczestnicy nie wiedzieli, że naukowcy manipulowali obrazami w celu zaakcentowania lub pozbawienia znaczenia pewnych części ciała, takich jak rozmiar biustu czy stosunek bioder do talii. Naukowcy poprosili niektórych uczestników o ocenę kobiety przedstawionej na jej osobowość, a pozostałych o ocenę jej wyglądu. Podczas gdy uczestnicy brali pod uwagę zdjęcia, naukowcy śledzili ich wzrok za pomocą urządzenia zwanego systemem EyeLink II.
Niespodziewanie, gdy poproszono o ocenę kobiet w ich wyglądzie, uczestniczki były tak samo winne, jak mężczyźni, pozwalając, by ich wzrok pozostał na piersiach i taliach kobiet. Im więcej klepsydr, kobieta na zdjęciu, tym dłużej uczestnicy zastanawiali się nad cechami cielesnymi. "Zarówno mężczyźni, jak i kobiety byli uprzedmiotawiającymi kobietami - to znaczy, że oboje zwracali większą uwagę na ciało, a twarzą mniej, gdy patrzyli na wyprofilowane ciała lub pytali się, jak skoncentrować się na wyglądzie" - mówi Sarah Gervais, psycholog z Uniwersytetu Nebraska-Lincoln i główny autor badania.
