Śpiew mówiący (znany również jako "somniloquy") to zaburzenie snu, które polega na nieświadomym mówieniu podczas snu. Prezentacja może się bardzo różnić między ludźmi, niektórzy spontanicznie mówią, podczas gdy inni zauważają, że dzieje się tak, gdy ktoś mówi do nich podczas snu. Śpiewanie może się wahać od bełkotliwych, bezsensownych mruczeń i rantów, do skomplikowanych i całkowicie spójnych stwierdzeń.
Mówienie o śnie może się zdarzyć każdemu, choć wydaje się, że jest ono nieco odziedziczone i dotyka częściej mężczyzn i dzieci częściej niż kobiety. Najczęstszymi wyzwalaczami są: brak snu, spożywanie alkoholu i narkotyków, gorączka, zwiększony stres, niepokój i depresja. Jest on również postrzegany jako objaw w kontekście innych zaburzeń snu: nocnych lęków, rozkojarzonych rozbudzeń (przebudzenie w stanie zdezorientowania), lunatyków, bezdechów sennych i zaburzeń zachowania REM.
Śpiewanie może się zdarzyć w każdej chwili w nocy i podczas dowolnego etapu snu. We wcześniejszej części nocy ludzie są bardziej w głębszych etapach snu (etap 3/4), a ich mózg jest zasadniczo wyłączony i naprawiany od wydarzeń dnia. Podczas tego etapu rozmowy senne wydają się bardziej przypominać bełkot lub bełkot. Sen staje się lżejszy wraz z upływem nocy, a nasz mózg staje się bardzo aktywny, przetwarzając emocje i wspomnienia (fazy snu REM i fazy snu 1 i 2). Podczas tych etapów snu rozmowa w sen staje się bardziej zrozumiała dla partnera w łóżku i może stać się narracją.
Choć nie jest to fizycznie szkodliwe, rozmowa o snu może być wyjątkowo kłopotliwa dla ludzi. Może to również być główną irytacją dla każdego, kto znajduje się w pobliżu, który próbuje zasnąć, a nawet prowadzi do bezsenności u osób, które dzielą pokój. Pacjenci, którzy śpią, rozmawiają, mogą uniknąć snu wokół innych z obawy, że może to zakłócić czyjeś snu, a rozmówcy spać często martwią się, mówiąc coś podczas snu, co może być kłopotliwe lub problematyczne.
Wiele osób próbuje rozszyfrować swoje doświadczenia związane ze snem, ale rzeczywistość jest taka, że treść może być całkowicie przypadkowa lub niejasno powiązana z przeszłymi lub teraźniejszymi doświadczeniami. W rezultacie próba dekodowania może być niemożliwa. Interesujący fakt: skoro rozmowa o śnie odbywa się poza świadomą świadomością, nie jest ona dopuszczalna nawet w sądzie.
Dla większości ludzi rozmowy senne są zwykle krótkotrwałe i nie wymagają żadnego leczenia. Jeśli zdarza się to wiele razy w tygodniu, zakłóca sen śpiącego partnera lub jeśli masz obawy dotyczące snu wokół innych osób, porozmawiaj ze specjalistą ds. Snu, aby wykluczyć jakiekolwiek inne ukryte zaburzenie medyczne lub psychiczne, które może spowodować lub nasilić problem. Jeśli rozmowa o śnie zaczyna się po ukończeniu 25 lat, zwykle można ją zobaczyć wraz z innymi problemami medycznymi lub psychiatrycznymi. W ciężkich przypadkach sen może być związany z napadami nocnymi.
Właściwa higiena snu (np. Utrzymanie normalnego łóżka i czasu budzenia, unikanie alkoholu i tytoniu w nocy, unikanie kofeiny od popołudnia), uzyskanie pełnej nocy snu każdej nocy i minimalizacja stresu i lęku są pomocne i mogą zmniejszyć sen gadające wydarzenia. Chociaż zwykle nie wymaga leczenia poza właściwą higieną snu, bardziej dotkliwe przypadki mówienia o snu mogą być wspomagane przez leki i / lub psychoterapię.
Partnerzy często zgłaszają, że silikonowe zatyczki do uszu, wentylator lub biały szum mogą pomóc zmniejszyć hałas ze strony rozmówcy. Jeśli rozmowa o śnie jest szczególnie głośna lub częsta i zakłóca sen partnera, najlepiej będzie spać w oddzielnych pokojach, dopóki rozmowa o snu nie będzie kontrolowana. Dobry sen w nocy doprowadzi do mniejszego tarcia między parami i podniesie nastrój wszystkich.
