The Scientist: Sharon Richter, zarejestrowana dietetyk z prywatną praktyką żywieniową na Manhattanie.
Odpowiedź: Istnieje błędne przekonanie, że sól morska ma mniej sodu niż sól kuchenna i dlatego jest dla ciebie lepsza. Cóż, tak nie jest i nie jest.
Chociaż pochodzą one z różnych źródeł, zarówno sól morska, jak i zwykła sól zawierają około 40 procent sodu. Sól morska jest uzyskiwana bezpośrednio ze odparowanej wody morskiej i ma śladowe ilości składników mineralnych, takich jak magnez, potas i wapń, ale nie na tyle, aby zrobić dużą różnicę (i nic w porównaniu z tym, co dostajesz z jedzenia). Sól kuchenna wydobywana jest z podziemnych złóż soli i przetwarzana, więc nie jest tak czysta, co jest jednym z powszechnych punktów porównania. Podczas przetwarzania naturalne minerały są usuwane, sól jest mielona, aby była znacznie drobniejsza i dodaje się środki zapobiegające zlepianiu.
Producenci soli kuchennych dodają także jod, niezbędny składnik odżywczy, który pomaga hormonom tarczycy w produkcji hormonów. Nasze ciała nie mogą produkować jodu samodzielnie, a bez tego nasze tyrozy mogą zostać powiększone z przepracowania (to właśnie jest wola). National Institutes of Health zaleca osobom dorosłym uzyskanie 150 mikrogramów dziennie. Kwarta łyżeczki zwykłej soli zapewnia prawie połowę tej ilości. Jest także dostępny w wielu produktach spożywczych, w tym wodorostach, rybach, krewetkach, nabiałach, zbożach i jajach.
Chociaż ocean jest pełen pożywienia zapakowanego w jod, sól morska prawie wcale nie zawiera jodu. W tym sensie sól kuchenna ma przewagę. A jeśli chodzi o inne fantazyjne sole - różowy himalajski, sel gris, fleur de sel, koszerna sól - to po prostu kwestia tekstury i smaku.
WIĘCEJ NA SALTIE OD YOUBEAUTY.COM
Dieta i Twoje ciśnienie krwi
Zabieranie soli z "Słonej szóstki"
Debata badawcza: Dieta o niskiej zawartości soli
