Życie rzuca ci krzywa cały czas. Niektóre z nich są podobne do rozwodów i redukcji - a niektóre należą do kategorii codziennej, męczącej się stresowo kawy na laptopie, powiedzmy, lub odnowienia prawa jazdy. Choć może wydawać się, że poważne traumy są na dłuższą metę wyraźnie bardziej znaczące niż drobne kłopoty, badania pokazują, że to nasze reakcje na te wydarzenia, a nie same wydarzenia, przewidują nasze przyszłe dobro. W rzeczywistości, chociaż ledwo możesz pamiętać o incydentach latte-laptop z 2003 roku, to jak sobie z tym poradziłeś, może być ważnym czynnikiem w twoim odczuciu.
W badaniu przeprowadzonym w marcu 2013 r. Na Uniwersytecie Kalifornijskim, Irvine, 711 uczestników zgłosiło wszystkie stresory, z jakimi spotykali się w ciągu dnia przez osiem dni, w tym takie argumenty, sytuacje, w których mogliby się spierać, ale postanowili tego nie robić, terminy, cieknące dachy i rozmowa z przyjacielem na temat jej diagnozy raka. Ocenili również swoje nastroje, które później naukowcy skorelowali z zakończonymi inwentarzami stresu.
Dziesięć lat później ludzie, którzy reagowali bardziej emocjonalnie na codzienny stres, częściej cierpieli na zaburzenia lękowe lub depresyjne niż ci, którzy podejmowali stres. W porównaniu z nieuporządkowanymi nastrojami kohortami, ludzie, którzy w mniejszym stopniu cierpieli na depresję, nie odczuwali mniejszego stresu podczas okresu studiów (większość ludzi uśredniała dwa stresujące wydarzenia w tygodniu). Naukowcy odkryli, że różnica polega na tym, jak dobrze radzą sobie ze stresem, jaki mieli.
Zmniejszenie Twojej reaktywności na codzienny stres jest jednym z kluczy do długotrwałego zdrowia psychicznego, mówi Susan Charles, doktor nauk medycznych, profesor psychologii i zachowań społecznych w UC Irvine i główny autor badania. I oczywiście ograniczenie stresu (w takim stopniu, w jakim to możliwe) nie zaszkodzi.
BADANIA: Stres uprzęży w celu poprawy wydajności
Zapobieganie lękowi:
Chcesz zminimalizować stres? Spróbuj: unikaj stresujących sytuacji. Brzmi to oczywiste, ale wielokrotnie ignorujemy nasze naturalne awersje do pewnych okoliczności lub środowisk i umieszczamy się prosto w ich środku. Ale nie zawsze musimy. Jeśli godzina szczytu w Los Angeles sprawia, że chcesz krzyczeć, nie rób rezerwacji obiadu po pracy; zaproś znajomych do swojego miejsca i gotuj lub zamów w zamian. Jeśli boisz się wygłaszać publiczne przemówienia, grzecznie odrzuć propozycję wystąpienia na konferencji.
Charles sugeruje uważne zbadanie, co jest stresujące. Gdy takie sytuacje są już na horyzoncie, należy je zaplanować z wyprzedzeniem. "Bądź bardziej proaktywny, wiedząc, co ci przeszkodzi" - mówi Charles. Jeśli przeprowadzisz się do nowego obszaru i nie będziesz miał nikogo, z kim mógłbyś planować w piątek wieczorem, nie czekaj, aż to nadejdzie, a potem gorączkowo spróbuj poradzić sobie z samotnością i niepokojem, jakie wywołuje. Przygotuj się na to z wyprzedzeniem. Stwórz film, zdobądź dobrą książkę lub umów się z przyjacielem w domu.
Stres i niepokój często pojawiają się, kiedy mamy poczucie, że jesteśmy poza kontrolą lub gdy przyszłość jest niepewna. Spór z przyjacielem może być stresujący, ponieważ nie jesteś pewien, jak to się skończy. Czy dostaniesz to, o co walczysz? Jak zareaguje na twoje wyrażanie twoich potrzeb? Termin może wywołać niepokój, jeśli nie jesteś pewien, czy wykonasz pracę na czas, czy nie, lub czy będzie to tak dobre, jak chcesz. W badaniu z 2012 roku badano ludzi na kierowniczych stanowiskach i odkryli, że mają niższy poziom hormonu stresu kortyzolu i mniej zgłoszeń lęku niż ludzie na niższych szczeblach drabiny korporacyjnej. Większa siła w organizacji odpowiadała mniej - nie więcej - stresowi.
