Dziesięć lat po zamachach z 11 września, Richie Pecorella wspomina, że Karen Juday była "tą jedyną". Zrobiła "włoskiego faceta z Brooklynu" ponownie piętnaście lat i pomogła mu stać się lepszą osobą. Byli zaręczeni, gdy oglądał centra handlowe, w których pracowała na 101. piętrze, paląc się z okna swojego biura. Pamięta, jak rzucił krzesło w okno, a jego ręce drżały w niekontrolowany sposób. Podczas gdy on nadal tęskni za nią głęboko, jest oddany czci swojego życia. Spoglądając w górę, obiecuje jej: "Zrobię wystarczająco dużo dobrego, aby tam to zrobić." Opowieść Richiego pojawia się w krótkiej animacji opowiedzianej gęstym brooklyńskim akcentem i przerywanej momentami wzruszającego humoru i żalu. Animacja jest częścią trwającego projektu historii mówionej StoryCorps, aby nagrać opowieść o każdym życiu straconym podczas ataków na centrum handlowe. Narracja Richiego, choć smutna, jest wyraźnie zabarwiona nadzieją. Daleki od wyjątku, jego siła jest w rzeczywistości normą - potężnym świadectwem odporności ludzkiego ducha. Ataki terrorystyczne 11 września były, jak to określają psychologowie, potencjalnie traumatycznym wydarzeniem, co oznacza zagrożenie życia. wydarzenie, które z większym prawdopodobieństwem wywoła traumatyczne reakcje, takie jak ataki paniki lub natrętne retrospekcje. Przewidując powszechną traumę, urzędnicy miejscy zgromadzili niespotykaną liczbę doradców żałobnych i psychologów, aby pomóc osobom, które przetrwają i mieszkańcom miasta w radzeniu sobie. Usługi były prawie całkowicie niewykorzystane - po prostu nie było takiej potrzeby. Bardziej powszechna była historia o niezwykłej odporności.
