Aspiryna: jedna z naszych najstarszych leków Około 400 pne Hipokrates (uważany za ojca medycyny) po raz pierwszy opisał zastosowanie kory wierzby, aby złagodzić bóle głowy i zmniejszyć gorączkę. Kora wierzby zawiera kwas salicylowy, bliskiego chemicznego kuzyna nowoczesnej aspirynę. Dwadzieścia stuleci później, w 1897 r., Niemiecki chemik Feliks Hoffman poprawił działanie tego ziołowego środka, gdy syntetyzował pochodną, kwas acetylosalicylowy; jego pracodawca, Byer AG, nazwał nowy lek aspiryną. Stosowany początkowo jako lek przeciwbólowy, aspirynę wkrótce stał się jednym z najbardziej udanych leków na świecie. Korzyści układu krążenia z aspiryny nie zostały opisane aż do lat 60. XX w., Kiedy brytyjski naukowiec Sir John Vance ustalił, w jaki sposób aspiryna może zapobiegać zawałom serca; otrzymał Nagrodę Nobla za to ważne odkrycie. Dziś 50 milionów Amerykanów bierze codziennie aspirynę, mając nadzieję, że powstrzyma zawał serca i poprawi zdrowie serca. Ich intencje są dobre, ale dla wielu powikłań związanych z aspiryną wymazują potencjalne korzyści. Codzienna aspiryna nie jest dla wszystkich. WIDEO: 4 znaki ostrzegające o ataku serca Jak Aspiryna zapobiega zawałom serca? Aspiryna zmniejsza skłonność krwi do krzepnięcia poprzez zmniejszenie "lepkości" płytek krwi. Ponieważ prawie wszystkie zawały serca i wiele udarów są spowodowane tworzeniem się skrzepów krwi w tętnicach, kwas acetylosalicylowy może zmniejszać ich występowanie. Wpływ kwasu acetylosalicylowego na płytki krwi i krzepnięcie krwi występuje przy bardzo niskiej dawce, znacznie mniejszej niż wymagana do łagodzenia bólu. Typowa dawka stosowana u pacjentów z sercem to 81 mg (jedna aspiryna dla dzieci) podawana raz na dobę. Przeciwzakrzepowe działanie aspiryny utrzymuje się przez cały okres życia płytek, czyli około tygodnia. Efekt znika tylko w miarę wytwarzania nowych płytek w szpiku kostnym.
- Historia zawału serca, stentowanie tętnic wieńcowych lub angioplastyka, lub operacja pomostowania
- Znana choroba wieńcowa (blokady w tętnicach serca)
- Angina (ból w klatce piersiowej z wysiłkiem lub wysiłkiem fizycznym)
- Blokady w innych tętnicach ciała (nogi lub szyja)
- Historia pewnego rodzaju udaru (udar niedokrwienny)
- Historia przejściowego ataku niedokrwiennego (TIA lub mini-udar)
Jeśli nie masz żadnego z tych warunków, nie przyjmuj aspiryny, dopóki nie omówisz tego z lekarzem.
