Lubię lody. Bardzo to lubię. Mint-chocolate chip, a dokładniej. A może jakaś kawa smakowa. Uwielbiam to szczególnie w stożku cukru w upalny dzień - chociaż nawet w tych mrożących krew w żyłach miesiącach mam lody na mózgu. Zawsze lubiłem lody. Mój dziadek przynosił dla nas dzieciaki kartony z lodami Baskin Robbins, kiedy rodzice odeszli. To była nasza własna, specjalna uczta od niego. I zostałem uzależniony.Flash naprzód na studia. Lody były moją ulubioną potrawą, aby się nad tym rozwodzić. Dziewczyna i ja przykucnęlibyśmy na ceglanym murku poza WaWa, lokalnym sklepem spożywczym najbliżej mojego dormitorium, i razem wypolerowaliśmy karton Chunky Monkey Ben & Jerry'ego. W tym samym roku spotykaliśmy się, by nadrobić zaległości i zjeść lody. Później, kiedy miałem dzieci, lody były dla nich naturalną ucztą, tak jak mój dziadek dawał mi ją. Przez lata, gdy uderzyło mnie nocne pytanie: "Czy mogę poczęstować się deserem?" Kiedyś mówiłem "tak". Lody i ciasteczka płynęły swobodnie. Uzasadniłem swoje rozluźnienie racjonalnym uzasadnieniem, że nasze dzieci jedzą naprawdę dobrze przez większość czasu. Lubią owoce i warzywa oraz wiele różnych produktów spożywczych, więc dlaczego nie dać im przepustki po obiedzie? W dzisiejszych czasach słyszę zapytanie o deser, zanim jeszcze zostanie zapytany. (Jeśli są mądrzy, moje dzieci pamiętają "proszę".) Odpowiedź jednak ulega coraz większym zmianom. Zacząłem myśleć, że mimo że są zdrowi i lubią zdrową żywność, nie pomagam moim dzieciom na dłuższą metę, dając im słodki deser po każdym obiedzie, ucząc ich niezdrowego zwyczaju na całe życie. Teraz mamy więcej owoców na deser, a może nawet nie mając wcale deseru. Staje się coraz mniej przyzwyczajenia do kolan i bardziej świadomego wyboru, aby uważnie od czasu do czasu rozkoszować się. Może wkrótce automatyczne pytanie przestanie przychodzić, a moje dzieci nie przyjmą deserów za pewnik. Może dorastają myśląc o lodzie nie jak o tym, co dostaniesz po obiedzie, ale jako specjalną ucztę, którą dzielili się z mamą.
